Dlaczego dziecku się ulewa i jak temu zapobiec?

Młodzi rodzice stają w codziennym życiu przed licznymi wyzwaniami. Często miewają problemy z usypianiem maleństwa czy odpowiednią organizacją czasu między obowiązkami domowymi i zawodowymi. Dość powszechnym kłopotem, z jakim prędzej czy później często spotykają się rodzice, jest ulewanie. Dlaczego dziecko ulewa, kiedy stanowi to powód do niepokoju i jak można temu zaradzić?

Dlaczego dziecko ulewa? 

Czym tak właściwie jest ulewanie? To wypływanie małej ilości pokarmu z ust niemowlęcia. Jest zjawiskiem powszechnym w pierwszych miesiącach życia dziecka, a jego przyczyną jest niedojrzałość układu pokarmowego, przede wszystkim mięśnia zwieracza przełyku. Nie jest on jeszcze w pełni wykształcony, dlatego nie zaciska się dostatecznie mocno, a w konsekwencji mięśnie przełyku nie są w stanie przesunąć pokarmu w stronę żołądka. Wszystko przychodzi jednak z czasem. Zazwyczaj ulewanie u noworodka mija po ukończeniu przez niego 3. miesiąca, czasem jednak pojawia się nawet do 6. miesiąca.

Choć samo ulewanie jest zjawiskiem naturalnym, pewne czynniki mogą je znacznie nasilać. Częściej i intensywniej ulewa się dzieciom, które jedzą łapczywie i szybko. Zdarza się też, że ulewanie jest wynikiem przekarmiania – dzieje się tak najczęściej u niemowląt, które są karmione mlekiem modyfikowanym. Rodzic podczas karmienia pilnuje, by maleństwo wypiło wszystko, nie zwracając uwagi na sygnały świadczące o tym, że już się ono najadło.

Ulewanie a wymioty 

Błędem jest utożsamianie ulewania z wymiotami – to zupełnie inne reakcje fizjologiczne o odmiennych przyczynach. Ulewanie – zgodnie z nazwą – to po prostu zjawisko wypływania nadtrawionego pokarmu z ust niemowlęcia. To niewielka ilość (1-2 łyżki) pokarmu ze śluzem i śliną, który ma charakterystyczny zapach kwaśnego mleka, a wyglądem przypomina nieco twarożek albo zsiadłe mleko. Kiedy dziecko ulewa? Najczęściej tuż po posiłku, a czasami godzinę po nim. W przeciwieństwie do ulewania, wymioty wiążą się z bardzo gwałtownym zwracaniem pokarmów pod wysokim ciśnieniem. W gruncie rzeczy więc trudno je ze sobą pomylić.

Jak zapobiec nadmiernemu ulewaniu? 

• Karm dziecko częściej, za to mniejszymi porcjami. Dzięki temu nie będzie zaczynało posiłku bardzo głodne i nie będzie się przejadać.
• Nie karm dziecka, gdy płacze lub jest niespokojne. Pierś nie powinna być sposobem na uspokojenie niemowlęcia.
• Podczas karmienia butelką zadbaj o to, by w smoczku nie było powietrza.
• Pamiętaj o tym, by niemowlę nie jadło na leżąco. Główka musi znajdować się nieco wyżej od reszty ciała.
• Rób przerwy na odbijanie w trakcie karmienia. W tym celu unieś dziecko do pionu, opierając jego brodę na swoim ramieniu, które wcześniej osłonisz pieluszką. Pilnuj też, by dziecku odbiło się po karmieniu.
• Potrzymaj dziecko po jedzeniu w pozycji półpionowej przez około 20-30 minut. Następnie ułóż je na boku lub na plecach, tak, by główka była wyżej.
• Nie przebieraj ani nie przewijaj dziecka tuż po jedzeniu.

Kiedy ulewanie stanowi problem?