Tradycje obecności firmy Philips w Polsce mają już blisko 100 lat. W 1921 roku Anton Philips – współzałożyciel i właściciel koncernu – nawiązał kontakty z firmą braci Borkowskich, wyznaczając jej rolę dystrybutora swoich wyrobów w Polsce. Już w następnym roku w wykupionej fabryce w Warszawie rozpoczęto produkcję lamp Philips (20-30 tysięcy sztuk dziennie).
W grudniu 1923 roku ruszyła produkcja w drugiej warszawskiej fabryce zatrudniającej 200 osób. We współpracy z braćmi Borkowskimi Philips uruchomił również firmę handlową z rozbudowaną siecią sprzedaży. W roku 1927 firma rozpoczęła w Polsce produkcję lamp radiowych, a w trzy lata później - sprzedaż aparatów rentgenowskich. Sukces tego przedsięwzięcia zaowocował utworzeniem firmy Polski Roentgen Mueller GmbH.
2 grudnia 1930 roku prezydent Ignacy Mościcki oraz Anton Philips dokonali oficjalnego otwarcia nowej fabryki lamp i żarówek w Warszawie. Philips zatrudniał w tym czasie w Polsce ponad 1000 pracowników. W roku 1934 rozpoczęto produkcję odbiorników radiowych w polskich zakładach Philips S.A. w Warszawie. Wobec zwiększającego się popytu - w roku 1937 - uruchomiono kolejną wytwórnię radioodbiorników. Po wybuchu wojny wszystkie fabryki Philips znalazły się pod zarządem niemieckim.
W czasie wojny pracownicy Philipsa zapisali piękną kartę w historii ruchu oporu i wyzwolenia spod okupacji hitlerowskiej. Mimo, że warszawska fabryka zmuszona została do pracy dla III Rzeszy, była także silnym ośrodkiem walki z okupantem. Większość z 2500 pracowników Philips należała do Armii Krajowej, a holenderskie kierownictwo firmy sprzyjało ruchowi oporu, chroniąc działające w nim osoby. Już w latach 40., polski rząd na emigracji w Londynie odznaczył Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami dyrektora Arie Krijgsmana za pomoc dla podziemia. W roku 1995 dyrektorzy Petrus van der Weide i Friderik Walterscheid, zostali odznaczeni Krzyżami Powstańczymi, wręczonymi podczas uroczystości 80-lecia Philips w Polsce. W walkach w Powstaniu Warszawskim udział brała kompania „Wysocki-Philips”, złożona z pracowników firmy.
Po zakończeniu Powstania, warszawskie zakłady Philips, podobnie jak ogromna większość stolicy, zostały całkowicie zniszczone. Mimo to już w październiku 1945 roku Philips planował ponowne rozpoczęcie produkcji w Polsce, do którego ostatecznie nie doszło z powodu nacjonalizacji. W roku 1947 otworzone zostało biuro przedstawicielskie Philips zatrudniające 13 osób. W roku 1949 w miejscu, gdzie stała przedwojenna warszawska fabryka Philips rozpoczęto budowę fabryki lamp nazwanej z czasem imieniem Róży Luksemburg (Philips był jednym z dostawców komponentów do produkcji). Po cofnięciu zezwolenia na działalność biura przedstawicielskiego Philips w Polsce w roku 1966, współpraca koncernu z polskim przemysłem elektronicznym została wznowiona dopiero w połowie lat 80.
W nowej rzeczywistości społeczno-politycznej Philips wznowił swoją działalność w Polsce w roku 1991 obejmując większościowy pakiet akcji zakładów Polam-Piła. W tym samym roku firma Brabork rozpoczęła w Kwidzynie produkcję telewizorów na licencji Philips. Rok później, w Warszawie utworzono przedstawicielstwo handlowe Philips zajmujące się marketingiem i sprzedażą oferowanych w Polsce wyrobów. Lata 90. przyniosły wiele inwestycji firmy w Polsce. Philips został właścicielem kilku fabryk sprzętu oświetleniowego (Polam-Farel w Kętrzynie, Polam-Bielsko i Polam-Pabianice) oraz fabryki sprzętu AGD w Białymstoku. Utworzona została organizacja Philips Lighting Poland SA - czołowy producent lamp i opraw oświetleniowych na polskim rynku.
W połowie lat 90.powstaje Stowarzyszenie Byłych Pracowników Polskich Zakładów Philips w Warszawie. Stowarzyszenie skupia w swoim gronie byłych pracowników, ale także i ich rodziny. Wśród nich są m.in. Edmund Baranowski, uczestnik Powstania Warszawskiego, pseudonim Jur, obecnie Prezes Stowarzyszenia oraz Pan Adam Drzewoski, również Powstaiec, brał udział w walce konspiracyjnej na terenie Zakładów Philips podczas II wojny światowej.
You are about to visit a Philips global content page
Continue