Kamień nazębny

O kamieniu nazębnym słyszymy często – czy to
u dentysty, hignistki stomatologicznej czy w reklamach telewizyjnych. Czym
jednak właściwie jest kamień na zębach, jak powstaje i jak go usunąć?

Kamień nazębny – jak powstaje?

Kamień nazębny nad-dziąsłowy, to jeden z dwóch rodzajów kamienia, który możemy zaobserwować gołym okiem. Ma on postać białej, albo żółty twardej struktury, której nie da się usunąć zwykłym szczotkowaniem. Problem może być estetyczny, ale przede wszystkim zdrowotny. zwykłe przebarwienia zębów, a zdrowotny. Odkładanie się kamienia może prowadzić bowiem do innych schorzeń w jamie ustnej.

Skąd jednak bierze się kamień na zębach i jakie mogą być długofalowe skutki jego gromadzenia się? Kamień to zmineralizowana płytka nazębna, za której powstanie w dużej mierze odpowiada nasza nieodpowiednia higiena. Przy niedoczyszczonych trudno dostępnych miejscach zaczyna zalegać się płytka nazębna. Jeśli dalej nie oczyścimy tych miejsc, zaczyna nam się ona krystalizować. Z czasem płytka nazębna twardnieje i przeradza się w kamień nazębny. Najczęściej kamień odkłada się i na przednich zębach na dole od strony języka. i na górnych zębach trzonowych od strony policzka. Jest to związane z działalnością ślinianek. Skład i PH śliny również ma wpływ na tworzenie się kamienia nazębnego.

Skutki gromadzenia się kamienia na zębach

Kamień nazębny wraz z płytką bakteryjną są najczęstszą przyczyną chorób przyzębia, co z czasem może prowadzić do przewlekłych stanów zapalnych dziąseł.

Istnieją dwa rodzaje kamienia nazębnego, które różnią się od siebie stopniem zmineralizowania i miejscem występowania: naddziąsłowy (37% minerałów) oraz poddziąsłowy (58% minerałów), bardziej zmineralizowany. Wywołują one stany zapalne dziąseł i przyzębia, objawiające się, bolesnością, obrzękiem, krwawieniem, a także recesją dziąseł i ruchliwością zębów. Kamień nazębny powoduje też demineralizację zębów, może także być jedną z przyczyn paradontozy. W kamieniu nazębnym znajdują się liczne bakterie, które mogą w dłuższej perspektywie powodować próchnicę. Jak widać skutki mogą być poważne i wymagać leczenia, dlatego takie ważne jest to, by regularnie usuwać kamień nazębny.

Usuwanie kamienia nazębnego

Kamień nazębny powinno się usuwać raz na pół roku, jednak częstotliwość powtarzania tego zabiegu jest kwestią dość indywidualną. Przede wszystkim ze względu na różny skład śliny, a także zróżnicowane dbanie o higienę jamy ustnej i stan przyzębia. Osoby zmagające się z chorobami muszą usuwać kamień nazębny częściej.

Usuwanie kamienia nazębnego, czyli skaling, jest nie tylko profilaktyką, ale podstawą leczenia chorób przyzębia. Polega on na mechanicznym, ręcznym usunięciu płytki lub na wykorzystaniu do tego narzędzia ultradźwiękowego. Istnieje też możliwość skalingu laserowego. Zabieg ten musi zostać wykonany przez profesjonalistę w gabinecie dentystycznym – zazwyczaj zajmują się nim higienistki stomatologiczne. Po usunięciu kamienia powierzchnia zęba musi zostać wypolerowana, ponieważ na gładkiej powierzchni kamień będzie osadzał się bardziej opornie. Zabieg jest bezbolesny, chociaż może w jego trakcie wystąpić lekkie krwawienie dziąseł.

Kamień nazębny można usuwać za pomocą skalingu naddziąsłowego i poddziąsłowego, w zależności od miejsca zgromadzenia się kamienia. Metoda działania jest jednak taka sama. Robi się to przede wszystkim przy pomocy ultradźwięków, które rozbijają kamień i oddzielają go od powierzchni zęba. Obydwa zabiegi są bezpieczne dla zębów i nie powodują ich uszkodzenia.

Wszelkie środki zapobiegające tworzeniu się kamienia (płyny do płukania ust czy pasty do zębów) nie rozpuszczą kamienia, który już powstał. Usuwanie kamienia nazębnego domowymi sposobami, płukankami, szczoteczką itp. nie jest możliwe. 

Powstaniu kamienia nazębnego możemy jednak przeciwdziałać, a tutaj bardzo ważne znaczenie ma codzienna higiena jamy ustnej. Jednym z fundamentów dbania o jamę ustną jest dobra szczoteczka. Warto zwrócić uwagę na szczoteczkę soniczną Philips Sonicare, która usuwa do 20x więcej płytki bakteryjnej.¹ Rezultaty Philips Sonicare są potwierdzone w badaniach klinicznych.