Związek braku snu z zaburzeniami depresyjnymi                  

 

 

Badanie obejmujące blisko 1800 dorosłych bliźniąt sugeruje, że skrócenie snu zwiększa ryzyko depresji uwarunkowanej genetycznie. W grupie uczestników o normalnym czasie snu — od siedmiu do około dziewięciu godzin — prawdopodobieństwo ujawnienia się depresji wynosiło jeden na cztery. W grupie uczestników śpiących zbyt długo — dziesięć godzin — lub zbyt krótko — pięć godzin — prawdopodobieństwo wystąpienia depresji o podłożu genetycznym było dwukrotnie większe.

 

Badanie obejmujące ponad 4000 nastolatków i dzieci w wieku od 11 do 17 lat potwierdziło wyniki uzyskane wśród bliźniąt. Nastolatkowie śpiący sześć godzin lub mniej byli bardziej narażeni na rozwój ciężkiej depresji.

 

Autorzy opracowania badania bliźniąt sugerują, że dostateczna ilość snu powinna poprawiać wyniki psychoterapii zaburzeń depresyjnych. Natomiast autorzy opracowania badania młodzieży sugerują, że historia snu powinna być objęta wywiadem medycznym młodych ludzi, gdyż może pomóc w określeniu ryzyka wystąpienia zaburzeń nastroju.

 

Stosując się do wskazówek opracowanych na podstawie artykułu WebMD, rodzice mogą pomóc nastolatkom spać dłużej:

 

• Pozwól się wyciszyć przed snem. Daj nastolatkom czas na wyciszenie się przed snem bez dostępu do urządzeń elektronicznych.
• Pozwól dłużej spać w weekendy.Dojrzewanie przestawia zegar biologiczny dziecka. Nastolatki z przyczyn biologicznych chcą później kłaść się spać. Aby zrekompensować zmianę pory snu z godziny 20:00–21:00 na 22:00, pozwól nastolatkom dłużej spać w weekendy. Wyniki badania bliźniąt pokazują jednak, że najlepiej jest ograniczyć łączny czas snu do poniżej 10 godzin.
• Nie przeciążaj zajęciami Unikaj obciążania nastolatków zajęciami pozalekcyjnymi w stopniu ograniczającym czas snu. Pamiętaj, że dostatecznie długi sen jest priorytetem.

 

Odpowiednia ilość snu jest ważna dla wszystkich, ale szczególnie dla osób, które są genetycznie obciążone ryzykiem ciężkiej depresji i innych zaburzeń nastroju.